Mijn hele volwassen leven heb ik gebruikt.

Er waren tussenposen, van klinieken en twee zwangerschappen, verder heb ik 24 jaar heroïne gerookt. Wat betekend dat de maatschappij, samenleving, wetten en normen en waarden er voor mij anders uitzagen dan voor de meeste andere mensen.Natuurlijk kende ik de wet, misschien wel beter dan de meeste mensen, maar ik heb het nooit gezien als iets dat voor mij ook telde. Ik had mijn weg redelijk goed gevonden in leven van wetteloosheid en het recht van de sterkste. Ik werd van het begin van mijn gebruik, tot de laatste dag, altijd beschermd door mannen, die je gerust alfamannetjes kan noemen. Ik kon mijn weg goed vinden in clubs en escort en het verslaafde leven, ik wist dus hoe ik geld kon verdienen en zeker hoe ik het weer uit kon geven. En toch, voelde ik mij niet op mijn plaats, ik wilde zeggen leeg, maar eigenlijk was het eerder vol, te vol om naar mijzelf te kijken, te vol om mijn iets aan te trekken van de dingen die er gebeurden, de dingen die ik uit haalde en ook liet gebeuren, die mij zo gezegd overkwamen. Ik zat te vol met heroïne om me dat te realiseren, bovendien was ik van mening dat de meeste dingen me inderdaad overkwamen, ik had er verder geen invloed op, áls het me al interesseerde. Elke middag en avond rookte ik mijn balletje dope, hoe langer ik gebruikte, des te vaker was ik boos op mijn dealers omdat ik er van overtuigd was dat zij het grandioos versneden, ik dreef hen tot wanhoop in de moeite die zij deden om mij te bewijzen dat dit niet het geval was.

Soms haalde ik vast voor de hele week, zodat ik me niet meer druk hoefde te maken of de dealers wel op tijd kwamen of genoeg bij zich hadden en omdat een voorraad idee veilig idee, een veilig idee voor mij was. Dan zou ik kunnen roken wanneer ik wilde. Niets is zo stress verwekkend als het idee dat een dealer het te laat vindt om te komen of net door zijn voorraad heen is. Het voorraadje inslaan bleek keer op keer niet mijn beste plan, omdat ik altijd wel een reden had om nog een beetje te roken en nog een beetje en nog een beetje. Mijn jongste dochter en schoonzoon woonde bij mij, net als veel in mijn leven heb ik dit gewoon laten gebeuren, toen ik een keer terug kwam van vakantie, toen bleek dat mijn schoonzoon bij ons ingetrokken was. Vrijwel elke avond ging ik in mijn knutselkamertje mijn nacht dope roken, dan kwam mijn schoonzoon vaak bij mij zitten, draaide een jointje voor zichzelf, we kletste wat, maar ergens was er altijd een moment dat hij iets zei van “waarom ga je niet stoppen?” meestal liet hij het daar dan ook bij, heel slim, want beetje bij beetje ging ik mijzelf afvragen: “Waarom zou ik niet gaan stoppen??”

Ik weet echt niet meer hoe het precies is gelopen, maar ergens zat ik vrij plotseling  (er moeten echt wel wat weken tussen gezeten hebben, maar ik weet het dus niet meer) op een intake, samen met mijn schoonzoon, die bleek er een hele missie van gemaakt te hebben mij clean te krijgen. Een opname van 5 weken, in een 12 stappen kliniek volgde. Ik dacht, toen nog, dat ik in 5 weken clean zou worden en Klaar! In die 5 weken bleek dat er van mij verwacht werd dat ik ook niet meer zou drinken, of andere geest veranderende middelen zou gaan gebruiken en dat ze van mij verwachtte dat ik naar meetingen zou gaan, 90 dagen, 90 meetingen zodra ik uit de kliniek kwam en daarna zo veel mogelijk. Maar dat was ik helemaal niet van plan!! Ik vond dat ze daar helemaal gek geworden waren en stak dit niet onder stoelen of banken. Gelukkig had ik verder erg veel goede dingen geleerd en vertrouwen gekregen in de kliniek en hun manier van werken. Na de 5 weken kliniek, had ik nog 10 maanden After-care en geloof me dat ik dat nodig had, overal had ik een mening over, ik wilde overal het naadje van de kous van weten en gaf overal commentaar op. Ik heb het daar met de counselors erg getroffen omdat zij er meestal wel om konden lachen en het voor mij daardoor ook makkelijker werd toch hun raad op te volgen. Uiteindelijk heb ik ongeveer anderhalf jaar lang dagelijks naar een meeting geweest.  Eerst ging ik er heen zoals ik eerder naar het politiebureau ging, kijken wat ze te zeggen hebben, een inschatting maken en zo min mogelijk zeggen. Maar al snel herkende en leerde ik er enorm veel, zo werd er op een meeting, waar ik weer liep te zeuren dat ik heus wel kon drinken, gevraagd of ik Nu wilde drinken, het antwoord was “Nee”, “Wilde ik vandaag nog drinken?”, weer was het antwoord “Nee”, Waar ik me dat zo druk om maakte?

BAM, mijn hele opstandigheid en tegendraadsheid was daarmee in één klap verdwenen. En zo ging het met veel situaties waar ik me tegen verzette of tegen aan liep. Mijn grootste probleem was niet meer het clean blijven, want dat voelde al fijner en beter dan ik ooit had gedacht, maar het leven te begrijpen, het leven was zo anders geworden als wat ik normaal vond, ik heb regelmatig mijn sponsor gebeld en dat dat hij zei “Nee Nina, wat je me nu verteld is echt niet oké” dat ging dan meestal over criminele dingen of situaties waarin ik mij bevond. Dan was ik ook nog helemaal verbaasd en moest hij mij uitleggen waarom hij dat vond.  Mijn hele herstel is gekomen doordat ik elke keer een beetje meer vertrouwen kreeg in de mensen die mij (zo maar!) wilde helpen, alleen dat al, mensen die mij bij alles wilden en willen helpen, dat vertrouwde ik in het begin helemaal niet, ik ging er van uit dat ze uiteindelijk wel zouden komen met een seks voorstel of iets anders wat ik nu voor hun moest doen, maar dat gebeurde niet!

Inmiddels heb ik de stappen door lopen, doe ik veel service, ben ik 5 jaar clean en nuchter en verbaas ik me er nog steeds over hoe geweldig het programma van C.A. in elkaar zit. Gelukkig begrijp ik nog steeds veel niet en word ik nog regelmatig uitgedaagd om dingen te doen die ik niet snel uit mijzelf zou doen, (zoals dit verhaal schrijven én op de site laten plaatsen!) zodat ik nog steeds blijf leren en mijzelf blijf verbazen. Maar ook hoe fijn het is om iets voor een ander te doen, zonder daar iets voor terug te verwachten. Hoe fijn het is om met mijn ervaring, een ander, de shit van verslaving zijn te boven te komen, dat is magisch! Ik heb een gigantische verandering door gemaakt door het programma te volgen, service te doen en aan mijn stappen te gaan werken met mijn sponsor.  Ik heb zo veel geleerd dat ik niet eens zou weten waar ik moest beginnen om dat uit te kunnen leggen. Nog steeds helpen mijn fellows en sponsor mij, ook bij praktische zaken, sommigen zijn mijn beste vrienden geworden, van anderen leer ik, zo heeft ieder zijn rol. Mijn hele leven wilde ik vrij zijn, dat ben ik nu! Voor het eerst in mijn leven ben ik vrij!!