Ik ben tot mijn 25ste alleen maar bezig geweest om iemand te willen zijn die ik zelf niet was.

Ik vond mijzelf op jonge leeftijd al niet oke. Dat wil zeggen dat ik mijzelf aan het vergelijken was met de mensen om mij heen en daarin altijd wel iets aan kon geven waarom een ander beter was dan ik. Op het moment dat alcohol in mijn leven kwam verdween dit probleem. Ik voelde mijzelf begrepen en geaccepteerd en besloot dit het belangrijkste in mijn leven te maken. Vijf jaar later kwam cocaïne in mijn leven en dit hielp mij om mezelf de coolste gast op het festival te laten voelen. Echter bracht het me binnen zes maanden naar mijn eerste kliniek en in de geld schulden. Ik wilde niet stoppen en ging door. Tot er iemand in mijn leven kwam en zei kijk nou eens wat je in godsnaam met je leven doet. En tegelijkertijd een oplossing aanbood.

Daar leerde ik dat ik niet de enige was die drugs en alcohol als een oplossing zag voor mijn probleem. Ik leerde daar zonder geest veranderende middelen te leven en tevens dat er meer was in het leven dan gebruiken. Ik ben daar tien weken geweest. Echter op het moment dat ik terug kwam werd ik overmeesterd door angst en twijfel hoe ik mijn leven moest gaan leiden. In de kliniek was ik naar meeting van Cocaine Anonymous geweest en daar voelde ik mijzelf thuis.

Dat ik weer thuis was kwam ik in aanraking met Cocaine Anonymous maar ik ging nog niet werken aan de 12-stappen. Ik ging af en toe naar een meeting omdat dat “moest” totdat ik met een vriend van mij naar de conventie van Cocaine Anonymous ging. Wij zouden daar heen gaan voor een relax weekend en voor de knappe vrouwen. Echter ontmoette ik daar mensen die blij gelukkig en tevreden waren. Ze vertelde mijn verhaal, echter waren ze blij gelukkig en tevreden met zichzelf. Ook barstte ze van het zelfvertrouwen. Dit waren zaken die nog steeds ontbraken bij mijzelf. Door het gebrek aan werken met de 12-stappen was ik nog rusteloos geïrriteerd en ontevreden.

Op die conventie heb ik iemand gevraagd om mijn sponsor te worden en ben ik aan de 12-stappen gaan werken. Nadat ik de eerste ronde stappen had doorlopen(ik weet ondertussen dat het een continue verbetertraject is) merkte ik dat ik hetzelfde gevoel begon te krijgen als die mannen en vrouwen op de conventie. Ook het verlang om te gebruiken begon te verdwijnen en ondertussen maak ik bijna zes jaar onderdeel uit van de club. Ik ben op 11 November 2014 in herstel gekomen en ben sinds die tijd gebleven. Ik ben service gaan doen, waar ik opnieuw met mensen heb leren omgaan en verantwoording heb leer oppakken. Ik ben op een plek gekomen waar ik voor deze tijd niet van had durven dromen. Ik leid een leven mooier dan mijn wildste dromen.