Ben ik cocaïne verslaafd?
Voor sommigen van ons bestaat er geen twijfel over het antwoord: ‘ík ben cocaïneverslaafd’; anderen twijfelen wel.
Cocaine Anonymous is ervan overtuigd, dat niemand voor een ander kan uitmaken of hij of zij verslaafd is. Eén ding weten we wel: vroeger hebben wij allemaal stuk voor stuk onze verslaving ontkend. Nu wij er geen moeite meer mee hebben dat we verslaafd zijn, kijken we terug op de periode van maanden of jaren waarin we dachten dat we controle hadden over cocaïne, terwijl het in feite controle over ons had.
‘….. ik gebruik alleen in het weekend….’
‘….. mijn werk lijdt er nauwelijks onder….’
‘….. ik kán best stoppen, het is alleen psychisch verslavend, toch?….’
‘….. ik snuif alleen maar; basen of spuiten doe ik niet….’
‘….. het komt puur door die relatieproblemen….’
We staan achteraf vaak versteld, als we ons realiseren hoe lang we door zijn blijven gaan, terwijl we allang niet meer die high kregen die we in het begin hadden. Ons besef van de realiteit was zo verdraaid, dat we geloofden en er heilig van overtuigd waren dat we in cocaïne iets gevonden hadden, wat ons in feite altijd ontglipte.
We deden alles wat we maar konden om te ontsnappen aan onszelf. De lijntjes werden langer, de pakjes gingen sneller op; binnen een dag was onze voorraad voor de hele week erdoorheen. We zagen onszelf pakjes afschrapen met scheermesjes, de laatste restjes poeder van een spiegel bij elkaar schuiven, en – als alles echt op was – zagen we elke wit brokje, korreltje of witte spetter op de vloer aan voor coke, en zelfs dat probeerden we dan te snuiven of te roken!
Wij vonden onszelf altijd geweldig cool, maar er was voor ons maar een ding belangrijk: ons rietje, onze pijp, onze spuit. Zelfs als we ons er alleen maar ellendig door gingen voelen: we moesten het hebben.
Sommigen van ons gebruikten naast coke, alcohol of andere drugs, en voor een tijdje leek dat beter te gaan, maar uiteindelijk werden de problemen daardoor alleen maar groter.
We probeerden op eigen kracht te stoppen, en soms lukte dat ook, voor een tijdje. Na een maand, dachten we dat we het weer in de hand hadden. We dachten dat ons systeem weer in balans was, en dat we maar een beetje nodig zouden hebben om die oude high weer te kunnen krijgen. Nu zouden we wél oppassen en het zou niet uit de hand lopen. Maar we belandden weer in dezelfde situatie, of in een nog ergere.
We gingen niet van huis, zonder te gebruiken. We hadden alleen sex als we gebruikt hadden. We konden geen telefoongesprek voeren zonder coke. We konden niet slapen. Soms leek het alsof we niet konden ademen zonder coke.
We probeerden van alles: een andere baan, een ander huis, een andere stad, een andere liefde – omdat we geloofden dat het aan de omstandigheden, de mensen om ons heen of aan ons huis lag, dat ons leven zo’n puinhoop was geworden.
Misschien zagen we zelfs één van onze cocaïnemaatjes doodgaan na een epileptische aanval, en nog gingen wij gewoon door met gebruiken.
Maar uiteindelijk moesten we de feiten onder ogen zien. We moesten toegeven dat cocaïne een ernstig probleem in ons leven was, dat we verslaafd waren.
Wat bracht ons bij Cocaine Anonymous?
Sommigen van ons bereikten een lichamelijke grens. We schrokken van een bloedneus of we waren sexueel impotent geworden… van het feit dat we het gevoel ergens kwijt raakten of dat een arm of been tijdelijke verlamd was, van het feit dat we bewusteloos geraakt waren en op de eerste hulp terecht kwamen, of van een door coke veroorzaakte beroerte waardoor we invalide raakten. Misschien was het uiteindelijk onze uitgemergelde blik die ons aanstaarde in de spiegel.
Anderen raakten emotioneel of spiritueel aan de grond. De goede tijden waren voorbij, het was gedaan met ons coke-leven. Hoe veel we ook gebruikten, we konden niet meer echt uit ons dak gaan – we bereikten alleen nog maar een tijdelijke opleving uit de depressie van het ‘crashen’ en vaak dat niet eens. We hadden hevige stemmingswisselingen. Misschien werden we ons plotseling bewust van onze gestoorde situatie omdat we een geliefde bedreigd hadden of echt wat aan hadden gedaan, terwijl we het geld opeisten waarvan we vast overtuigd waren dat zij het verborgen hadden. We voelden ons vervreemden van onze vrienden, geliefden, ouders, kinderen, de maatschappij, de lucht, van alles wat waarde heeft. Zelfs de dealer, waarvan we altijd dachten dat hij onze vriend was, veranderde in een vreemde als we naar hem toekwamen en geen geld hadden. Misschien werden we wakker in de verschrikking van onze zelf-gecreëerde isolatie – waarin we in ons eentje zaten te gebruiken omringd door de verstikking van onze egocentrische angstbeelden en paranoide gedachtes. We waren spiritueel en emotioneel afgestorven. Misschien overwogen we of probeerden we zelfmoord.
Weer anderen bereikten een ander soort grens: door ons geld verkwisten en liegen hadden we onze baan, geloofwaardigheid en eigendommen verloren. Sommigen bereikten een punt waarop we zelfs geen drugs meer konden verkopen – we gebruikten alles wat we te pakken kregen, voordat we het konden verkopen. We konden het ons niet meer veroorloven om te gebruiken. Soms greep de wet in.
De meesten van ons raakten aan de grond door een mix van financiële, lichamelijke, sociale en spirituele problemen.
Toen we Cocaine Anonymous vonden, leerden we dat cocaïneverslavingr een voortschrijdende ziekte is, die chronisch en mogelijk fataal is. Toen we hoorden dat, in tegenstelling tot de populaire mythen, cocaïne waarschijnlijk één van de meest verslavende middelen ter wereld is, herkenden we dat uit onze eigen ervaring. En we waren opgelucht toen we hoorden dat verslaving niet simpelweg een moreel probleem is, dat het een echte ziekte is waartegenover wilskracht alleen meestal machteloos is. Hoe dan ook, ieder van ons moet zijn verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen herstel. Er is geen geheim, geen magische truuk. Elk van ons moet stoppen en clean blijven; maar we hoeven dit niet alleen te doen.
Wat is Cocaine Anonymous?
We zijn een groep cocaïneverslaafden die bij elkaar komen om onze ervaring, kracht en hoop met elkaar te delen met als doel clean te blijven en om anderen te helpen bij het vinden van die vrijheid.
Alles wat tijdens de bijeenkomsten verteld wordt moet vertrouwelijk behandeld worden. Er zijn geen financiële verplichtingen. Het enige wat je ‘moet’ doen om deel te nemen is willen stoppen en langskomen. We wisselen ook telefoonnummers uit om elkaar tussen de bijeenkomsten in te ondersteunen.
In CA is iedereen gelijk. Er zijn geen professionele therapeuten en niemand ‘leidt’ de groep. Iedereen komt naar de groep omdat hij of zij een verlangen heeft om te stoppen met het gebruiken van cocaïne. We zijn mannen en vrouwen van alle leeftijden, rassen en van verschillende sociale achtergronden. Wat we met elkaar gemeen hebben, is dat we allemaal verslaafd zijn.
Ons programma, de twaalf stappen van herstel, is met dank aan Alcoholics Anonymous van hen geleend. De ruim 60 jaar lange ervaring van AA met misbruik van verdovende middelen leert ons dat een verslaafde het best kan worden geholpen door een andere verslaafde.
Sommige van ons komen voor het eerst naar CA terwijl ze met een behandeling bezig zijn in een kliniek of met individuele psychotherapie.
Ons standpunt is: “Prima, doe wat voor jou werkt”. Wij pretenderen niet alle antwoorden te hebben. Maar de ervaring leert dat een verslaafde die probeert te herstellen bijna altijd terugvalt zonder voortdurende steun van mede-verslaafden.
Nieuwkomers heten we van harte welkom bij C.A. met meer oprechte warmte en acceptatie dan je je waarschijnlijk nu kunt voorstellen.
Want zij zijn het hart van ons programma. We hebben ons eigen clean-zijn voor een groot deel te danken aan het uitdragen van de boodschap van herstel aan mensen zoals wij. We helpen onszelf door elkaar te helpen.
Hoe te beginnen?
Tegen de nieuwkomer, die zich afvraagt is wat hij of zij moet doen om te beginnen met clean worden, kunnen we dit zeggen: je hebt het eerste begin al gemaakt. Je hebt aan jezelf en nu ook aan anderen toegegeven, dat je hulp nodig hebt – door naar een bijeenkomst te komen of naar informatie op zoek te gaan over het CA programma.
Op dit moment, ben je ook al bezig met de volgende stap om clean te blijven: je neemt NU niet het volgende lijntje, het volgende trekje. In ons programma doen we het: één dag tegelijk. We raden je aan om niet stil te staan bij clean willen zijn voor de rest van je leven, dit jaar of zelfs maar deze week. Als je hebt besloten dat je wilt stoppen, laat de dag van morgen dan voor zichzelf zorgen.
Alleen voor vandaag hoef je niet te gebruiken. Maar soms is een dag niet gebruiken al meer dan we ons voor kunnen stellen. Dat is oké. Alleen deze volgende tien minuten, hoef je niet te gebruiken. Het is oké dat je wilt gebruiken, maar je hoeft niet te gebruiken, voor tien minuten maar. Je kunt deze methode zo vaak gebruiken als nodig, en je neemt zo veel tijd als waar jij je lekker bij voelt. ALLEEN VOOR VANDAAG, HOEF IK NIET TE GEBRUIKEN.
In CA ben je omringd door mensen die cocaïne misbruikt hebben, en die nu leven zonder drugs. Gebruik onze hulp! Schrijf telefoonnummers op. Het is misschien onmogelijk om tussen bijeenkomsten door contacten met drugs en gebruikers te vermijden. Sommige van ons hadden helemaal geen cleane vrienden in het begin. Jij hebt nu wel vrienden die clean zijn! Geef ons een belletje, zodra je je onrustig begint te voelen, wacht niet! En wees niet verbaasd als één van ons jou belt, als we hulp nodig hebben.
Misschien verbaast het je dat we het afraden om andere drugs waaronder alcohol en marihuana te gebruiken. Het is een algemene ervaring van verslaafden in dit en andere programma’s dat het gebruik van welke drugs dan ook leidt tot een terugval of een vervangende verslaving. Als verslaafd bent aan andere middelen, kun je er beter gelijk wat aan doen. Als je er niet aan verslaafd bent, heb je ze niet nodig , waarom zou je dan het risico nemen? We raden je dringend aan om deze wijze raad op te volgen; hij is gebaseerd op de bittere ervaringen van andere verslaafden. Is het aannemelijk om te verwachten dat jij anders bent?
Wij dachten dat met onze cocaïne het gelukkigst waren! Maar dat bleek niet zo te zijn. In CA leren we een nieuwe manier van leven. We zeggen dat het een spiritueel programma is maar geen religieus programma. Onze spirituele uitgangspunten zijn toegankelijk voor atheïsten zowel als voor overtuigde godsdienstaanhangers.
Wij, een aantal dankbare herstellende verslaafden, vragen je aandachtig naar onze verhalen te luisteren. Dat is het belangrijkste: Luister! Wij weten waar je vandaan komt omdat we daar zelf geweest zijn. Maar nu leven wij drugs-vrij, en dat niet alleen, maar we zijn ook gelukkig; velen van ons zijn gelukkiger dan we vroeger waren. Er zijn er maar weinig die al hun verslaafde jaren zouden willen ruilen voor de laatste 6 maanden of het laatste jaar dat we clean het CA programma volgen.
Niemand zal zeggen dat het makkelijk is om je verslaving te stoppen. Wij hebben onze oude manieren van denken en doen en laten op moeten geven. We moesten bereid zijn te veranderen. Maar het is te doen, en we doen het, dankbaar, één dag tegelijk.